Onderbroek tot op je oksels, een lubberig slaaphemd en een zusterlijke kus. Als je je man kwijt wilt raken, moet je de seks afzweren. Jaap: “Er sterft iets in je als je keer op keer wordt afgewezen.”
Tom (55) is weg bij zijn vrouw. Hij heeft geen ander, hij vindt haar nog steeds prachtig, het is geen gevalletje penopauze en nee, hij is ook niet rijp voor het gesticht. Tom heeft er gewoon genoeg van dat zijn vrouw nooit seks wil. “Ik vind het allemaal heel verdrietig, maar ik hou het niet meer uit. Mijn vrouw heeft nooit veel behoefte aan seks gehad, maar de eerste jaren deed ze tenminste nog een beetje haar best. Ik ben te jong om de rest van mijn leven droog te staan. Ik wil aangeraakt worden, zoenen, vrijen, begeerd worden, een relatie met alles erop en eraan.” Kees (51) is al vier van zijn vrouw gescheiden. Omdat zij aan pikstraf deed. Wat is dat, lieve Kees, pikstraf? “Pikstraf is zeggen: ‘Lieverd, je hebt iets fout gedaan, en daarom ga ik liever met een kruik naar bed dan met jou.’ Dat klinkt heel eng en dat is het ook – het illustreert de macht van vrouwen over mannen. Nu niet zeggen dat ik chargeer – wij mannen verdrijven de pijn graag met humor. Want reken maar dat het pijn doet als je vrouw haar rug naar je toedraait.”
Hij vertelt dat zijn vrouw hem verweet dat er geen verbinding tussen hen was. “Verbinding, god wat haat ik dat woord. Dat krijg je ervan als je de hele dag de Happinez leest en spirituele boeken. Ik miste ook verbinding – op een gegeven moment kon ze alleen nog maar praten in goeroe-taal. Bovendien werd ze een soort health freak. Ze wilde niet meer drinken, ging vegan eten en elke dag acht kilometer rennen. Als ik een biertje nam, had ze commentaar. Als ik vleeswaren kocht, zuchtte ze diep. Als ik een zak chips opentrok, rolde ze met haar ogen. Als je dan ook al geen arm meer om haar heen mag slaan, gaat het snel bergafwaarts met je relatie. Ze had ook om ons geharrewar kunnen lachen, het biertje uit mijn handen kunnen pakken en eens lekker bij me op schoot komen zitten. Daar waren we vast allebei van opgeknapt en was er weer ruimte geweest voor intimiteit. Maar nee, zij dacht: als hij niks aan zijn buikje wil doen en geen linksgedraaide havermout met gedroogde amandelen als ontbijt wil, ben ik boos op hem en hoef ik geen seks. Dat ligt vervaarlijk dicht naast: eikel, ik krijg mijn zin niet en je kunt dus mooi vergeten dat ik met je naar bed ga. Pikstraf dus.”
Sander (61) weet er ook alles van. “Pikstraf is zelden openlijk. Want vrouwen kunnen slecht aan zichzelf toegeven dat ze egocentrische loeders zijn, en een man seks onthouden is natuurlijk de gemeenste manier om je zin te krijgen. Omdat vrouwen heel goed weten dat het geluk van een man voor een groot deel afhangt van fijne seks. Probeer je maar in te beelden hoe het zou voelen als je man je creditcard afpakt en je shopaccounts sluit. Dan heb je een idee.”
EENZAAM EN AFGEWEZEN
Reinier (48) is nog wel getrouwd, maar heeft een vrouw die geen seks met hem wil omdat ‘het verkeerd voelt’. “Ze is er heel bedreven in mij het gevoel te geven dat het mijn schuld is dat zij geen zin heeft. Ik doe iets fout, maar heb geen idee wat precies. Ik heb haar gesmeekt te vertellen wat er precies aan scheelt. Het enige wat ze zei was: ‘Dat weet je best.’ Of een vaag: ‘Het is gewoon mijn gevoel.’ Wat kun je zeggen, als je vrouw zegt dat het ‘verkeerd voelt’? ‘Dan maak je maar zin?’ Die strijd kun je niet winnen. Bovendien, zegt ze, ik kan er toch niks aan doen dat ik geen zin heb?
Geen seks, terwijl je partner ernaar hunkert, lijkt het recept voor een mager en zuur huwelijk. Je onderbroek tot aan de oksels omhoogtrekken, een duizend keer gewassen slaapshirt aantrekken, je van hem afdraaien – het is de manier om je relatie naar de Filistijnen te helpen. Hij voelt zich eenzaam, afgewezen en machteloos. Zij geniet misschien van haar macht, maar krijgt een gefrustreerde man ervoor terug. Zo maak je een slagveld van iets wat toch is bedoeld als liefdevol, genoeglijk en opwindend tijdverdrijf. En daarom kan er ongemerkt enorme schade worden aangericht als je elkaar om welke reden dan ook seks ontzegt. Het bed als strafbankje – het is het begin van het einde.
Aan de andere kant: waarom zou je je benen wijd doen als je geen lust voelt? Daarvoor heeft Dolle Mina in de jaren zestig potverdorie haar beha niet verbrand. Nou, een goede reden om toch maar een beetje je best te blijven doen, is omdat je vent gewoon bij je weg kan gaan als je hem behandelt als je broer. In een onderzoek dat werd gedaan onder huwelijkstherapeuten staat ‘geen seks meer’ niet voor niets hoog genoteerd als reden waarom mannen willen scheiden.
Volgens Rutgers, het Kenniscentrum Seksualiteit, heeft tachtig procent van de 55-plusser nog seks. Als je bij de twintig procent hoort die nooit meer van bil gaat, kan dat een zware wissel trekken op je relatie. Want de meeste mensen hebben nog behoefte aan erotiek. Dat geldt voor mannen én vrouwen. Natuurlijk, bij vrouwen zorgt de menopauze voor een verandering in het seksleven. De een krijgt een hoger libido, de ander heeft minder zin in seks. Als vrouw kun je in het laatste geval twee dingen doen: zin maken of je man een zusterlijke welterustenkus geven en je kont naar hem toedraaien. Zin maken kun je doen door gewoon te gaan vrijen, eenmaal bezig gaat het bloed vanzelf stromen – dat weten we allemaal sinds Monique van de Ven die gouden tip aan Linda de Mol gaf en de laatste er een column over schreef in haar blad. Heb je last van een droge vagina en andere overgangskwalen, dan kun je de huisarts vragen om een hormoonbehandeling in de vorm van medicijnen of pleisters. Helaas, in Nederland vinden veel vrouwen dat maar niks (in het buitenland neemt bijna elke vrouw ze). Ze hebben ergens de klok horen luiden en vaag begrepen dat je daar borstkanker van krijgt – een fabel die allang achterhaald is maar verschrikkelijk hardnekkig. Doodjammer, want hormoonsuppletie verhelpt bijna alle menopauzeklachten, laat de zin in vrijen weer toenemen en vermindert bovendien de kans op osteoporose en darmkanker.
EEN KLAP OP ZIJN KONT
Er zijn ook andere manieren om je seksleven een boost te geven. Samen naar een erotische film of porno kijken, gezellig met zijn tweetjes een vibrator kopen of een ander seksspeeltje (je weet niet wat je ziet bij sekswinkels als Christine le Duc en de mensen die er werken zijn hartstikke aardig), glijmiddel gebruiken, fijn in de armen van je man kruipen en hem vertellen dat je van hem houdt, een klap op zijn kont geven als hij een eitje voor je bakt – seks is meer dan alleen neuken, het zit ‘m ook in kleine, liefdevolle gebaren.
Anders wordt het als je gewoon geen zin hebt omdat je diep in je hart boos bent op je man. Dan kun je je lekker in je woede wentelen, veel zuchten, bij de Hema een extra voorraad witte onderbroeken inslaan en hem van je afslaan als hij even lekker wil zoenen. Kan allemaal, maar slim is het niet. Niet als je je relatie wilt redden.
Er is maar een oplossing en die is eigenlijk heel eenvoudig: het gesprek aangaan. Proberen er samen uit te komen, de intimiteit te herstellen. Doormodderen is geen optie. Geen man wordt gelukkig van eenzaam masturberen onder de douche of achter de laptop. Het recept van een gelukkige relatie is het goed samen hebben, op emotioneel en seksueel gebied. Hem nukkig afwijzen is geen optie. Op een dag pakt hij zijn knapzak en gaat ervandoor. Op zoek naar een vrouw met wie hij wel kan lachen en vrijen. En dan kun je gillen en schreeuwen en huilen tot het snot over je gezicht stroomt, hij komt niet terug. Hij zou wel gek zijn.
Vraag maar aan Jaap (58), die jarenlang samenwoonde met een vrouw die geen seks wilde. Eens in de maand, hooguit. “En als dan die ene keer in de maand naderde, ging ze ruzie zoeken. Om de stomste dingen; dat ik de vaatwasser niet had leeggeruimd, bijvoorbeeld. Het perfecte excuus om niet te vrijen. Moest ik weer een maand wachten tot mevrouw genegen was mij in de armen te nemen. Als ik vroeg waarom ze niet meer wilde, kreeg ik nooit een antwoord waar ik iets mee kon. ‘Gewoon geen zin, het ligt echt niet aan jou’, schokschouderde ze dan. Op zulke momenten voelde ik me zo eenzaam. En in de steek gelaten. Elke keer als ik werd afgewezen, stierf ik een beetje vanbinnen. Ik wilde af en toe met mijn kop tegen de muur beuken uit pure frustratie.
Ik haalde haar over naar een relatietherapeut te gaan. Daar ontkende ze glashard dat ze nooit wilde. Het viel allemaal wel mee, zei ze. Dan houdt het op. Het vooruitzicht de rest van mijn leven nooit meer lekker te vrijen, trok ik niet. Een paar maanden nadat ik bij haar weg was gegaan, ontmoette ik mijn huidige vrouw. We hebben het heerlijk. Het is zo prettig dat ze zomaar spontaan in mijn armen kruipt, dat ik door haar haren mag kroelen als ze de krant leest, haar rug strelen als ze naast me zit, dat we elkaar een kus geven in het voorbijgaan. De ene week vrijen we drie keer, soms twee maanden niet. De frequentie doet er niet toe. Het gaat erom dat we het goed hebben samen en elkaar lekker vinden.”